Chorągwie wołoskie, jak sama nazwa sugeruje, zaciągano początkowo głównie z ochotników z Mołdawii i Wołoszczyzny. Jazda wołoska, podobnie jak tatarska, zawierała w chorągwiach stosunkowo największą ilość elementu obcego narodowo i głównie plebejskiego. Rotmistrzami i porucznikami bywała szlachta (wołoska, rzadziej polska), ale zdarzali się także plebejusze. Uzbrojenie jazdy wołoskiej stanowiła szabla i łuk oraz równie często długa broń palna (bandolet, rusznica). Stroju ochronnego jazda wołoska nie używała, chociaż pewnie zdarzały się wyjątki wśród oficerów. Pod koniec XVII wieku jazda lekka używała także pistoletów. Jazda wołoska nadawała się najbardziej do podjazdów, rozpoznania i ubezpieczenia. W bitwie polowej nie odgrywała większej roli.
W skład zestawu wchodzą:
12 Modeli konno
Tacki w rozmiarach S i M
Karty Jednostki: JAZDA WOŁOSKA S i JAZDA WOŁOSKA M
6 Plastikowych podstawek
Zestaw sztandarów wraz z drążkiem
Modele żołnierzy wykonane są z metalu, konie z plastiku.