Sipahowie byli podstawą osmańskiej kawalerii. Służyli z obowiązku lennego, każdy sipah zobowiązany był do stawiania się zbrojnie na każdą wyprawę wojenną osobiście, bądź z odpowiednim pocztem. Ponieważ sipah wyposażał się sam na kampanię, nie było żadnej standaryzacji uzbrojenia. Jeźdźcy tureccy z lubością używali łuku gardząc bronią palną. W skład uzbrojenia dobrze wyposażonego sipaha mogły wchodzić pancerz, mała tarcza (kałkan), lekka dzida lub krótka kopia, szabla, czasami koncerz i buzdygan. Trudno pominąć znakomite tureckie konie, które w dużej mierze przyczyniały się do świetności tej jazdy. Sipahowie charakteryzowali się zdolnością do impetycznych szarż, ale umiejętności indywidualne żołnierzy nie szły w parze z dyscypliną taktyczną. W efekcie szarże tureckie były gwałtowne, ale nieskoordynowane.
W skład zestawu wchodzą:
18 Modeli konno
Tacki w rozmiarach S i M
Karty Jednostki: SIPAHOWIE Z KOPIAMI S i SIPAHOWIE Z KOPIAMI M
6 Plastikowych podstawek
Zestaw sztandarów wraz z drążkiem oraz kopie
Modele żołnierzy wykonane są z metalu, konie z plastiku.